16. Sjef en Janny in Thailand, Ban Laem

16. Ban Laem 

Wakker worden en zonsopkomst zien vanuit je bed. Geweldig!
Ontbijt op onze veranda. Prachtig gedekte tafel, inclusief theepot, havermout, fruit, yoghurt vruchtensap en ga maar door.
Het is hier fantastisch!

Na dit alles op onze fietskes, oh neen, Sjef zijn voorband is weer zacht, dus voor de fietspomp naar de buren en daar gaan we weer!

Heerlijk fris briesje, we fietsen een half uur en belanden in een dorpje. Koffiestop en raken aan de praat met Engels echtpaar. Zij trekken 4 maanden rond. Altijd baas boven baas! Maar 4 maanden, dan ben je een echte zigeuner. We wisselen wat tips uit en ieder gaat zijn weg.

Op het pleintje staat een stalletje met geroosterde platte kip. Een oude dame staat erachter en af en toe moet ze hoesten, de rochel kwakt ze achter haar in de plantenbak. 😳! Weg is weg.

Even verderop is er een Thaise massage gaande. Een vrouw ligt op de beton op een strandmatje en de masseuse loopt vakkundig over haar heen. Au! Ik moet er niet aan denken.

We moeten zaterdag de 24 e hier uitchecken en willen eigenlijk nog in Ban Laem blijven, dus moeten we wat anders vinden. We gaan overal kijken, resorts genoeg, maar alles vol.

Bij één nog plaats, dus kamer kijken, die was prima, maar er was een badkamer bij met bij de douche keien en zand, geweldig, maar niet voor mij! Dat heb ik al eens eerder gehad en de ervaring leert dat daar wat in woont, ‘s nachts in mijn kamer wil rondrennen. Dus we nemen deze kamer niet!
Terug naar onze fietskes en door. We komen langs een militaire basis, die verhuren geen kamers dus we gaan weer terug.
Even langs de 7 Eleven voor wat sandwiches en drinken. We nemen ook een wierookspiraal mee, voor vanavond, tegen de muggen. Piepkleine mugjes, die flink steken.

We fietsen weer op huis aan, en bedenken dan dat we nog eens gaan vragen of we het weekend nog kunnen blijven. De Thaise dame belt op en dan krijg ik de telefoon om in het Engels met een andere Thaise dame te kunnen overleggen. Wel we kunnen blijven maar moeten dan verhuizen naar cabin 6, nou die moeten ze dan flink onder handen nemen en schoonmaken en dat beloven ze. Dus dat hopen we dan maar dat dat goed komt.
Wel, dat geeft rust, hoeven we hier nog niet weg, want het is hier zalig.

We krijgen thee, met koekjes, die geen koekjes zijn maar een soort kleffe soesjes.
Niets is hier wat het lijkt!
Een mooie vrouw blijkt een ladyboy, porseleinen servies blijkt plastic, zilver bestek is van blik, het designbed blijkt een rotsblok en uit een prachtige designkraan komt geen water!

Na een heerlijk dutje in de aircokamer - het is bloedheet vandaag - maken we nog een wandeling. De bedoeling was naar de vissershaven, maar het stikt hier van de zwerfhonden, met en zonder schurft en manke poot, en die stonden er een aantal, zó te blaffen, we zijn maar omgedraaid.
Als je gebeten wordt moet je een rabies behandeling, daar zitten we niet op te wachten.

Andere kant op langs de branding, ook heerlijk. Er komt hier en daar een wolk voorbij, maar dat is bangmakerij. Het wordt hoog water.
Als we terugzijn pakken we de fiets om iets te zoeken om te gaan eten. Ik heb pizza gezien, dus fietsen we daar naar toe. 
Onderweg komen we langs een mangoboom. De hele familie is ze aan het plukken, met een lange stok met een netje eraan. Wij kijken even en krijgen er twee, aardige mensen!

Niets is wat het lijkt, we rijden het terrein op, daar staan wat kleine huisjes, een zwembad en we worden doorverwezen naar achteren en  komen bij een prachtig restaurant, teakhouten vloer, mooie lange teakhouten tafels, maar vooral heerlijk eten. We zijn de enige gasten, maakt niet uit. Sjef eet sweet and sour met fried rice en ik een pizza met zeevruchten, heerlijk krokant, een paar punten over, in een doggybag mee naar huis.

We fietsen weer terug, en als we thuis zijn gaan we nog een potje kaarten. Doen we thuis nooit! Je moet toch wat!
Zo zit onze dag er al weer op. Voor degenen die denken, fietsen in het donker? Ja, maar we hebben fietslampjes meegenomen en onze koplampjes hebben we ook op. De straat is trouwens goed verlicht, er is nauwelijks verkeer alleen die joekels!
Maar die slapen nu ook bijna…..