17. Sjef Janny Thailand, koh Klang

Koh Klang it is vandaag.

De hele dag zie ik veerbootjes op en neer varen, naar de overkant van de rivier. Dat maakt me natuurlijk weer heel nieuwsgierig, en dus gingen we er vandaag eens een kijkje nemen.

Je kan kiezen, voetgangers of motorbike boat. Vanochtend hebben we afscheid genomen van de brommert, trouwens als je ziet hoe ze 3 brommers in een wiebelbootje krijgt...dus het wordt voetgangersboot. In 5 minuten zijn we aan de pier aan de overkant.
Dit is een muslim dorp en de regels staan op een groot bord :
Geen varkens
Geen honden
Geen alcohol
Geen spaghettibandjes kleding voor de dames
Kleedt u netjes voor bezoek aan de moskee.
Over hoofddoeken wordt niet gesproken.

We hebben nergens last van, hebben namelijk geen hond, geen varken, ik drink geen alcohol heb geen spaghettibandjesjurk aan, maar een blouse met lange mouwen, een sjaal en Jerusalem Nikes, en we gaan niet naar de moskee. Na al het gedoe over geloof heb ik besloten nergens meer aan mee te doen. Punt!

Dus, we kunnen rustig op het eiland, er rijden geen auto's, alleen tuktuk met zijspan en brommers.
Én twee fietsen, namelijk de fietsen die wij gehuurd hebben. 200 bath de twee en vanavond pas betalen.
Dus daar gaan we! Overal komen we geiten tegen, met lammetjes, of heten jonge geiten zo niet?? ( ik kom uit de stad!) .
Er is hier eigenlijk maar een goeie weg, die gaat van dorp naar dorp en tussen het mangrovebos door. Prachtig, zeker nu het eb begint te worden. We komen terecht op een strandje en hebben lekker onder een boom gezeten en we mijmeren over hoe mooi het hier is, en wat fijn dat we dit weer samen beleven kunnen.
Ondertussen staan de fietsen in de brandende zon, en de zadels zijn kokend heet geworden. Mm dat is minder.
We rijden door, zien waterbuffels, koeien en geiten. Bij de koeien zitten altijd witte reigers. En in de lucht een koppel zee arenden die op de luchtstroom zweven, tjee die zijn écht groot!
Tijd voor lunch! Maar waar? We zien een " uitspanning " met geiten, hanen wifi, kuikens en ganzen. 
Hier misschien? Sjef heeft gebakken noodles, ik noodelsoep. Smaakt prima. We fietsen maar weer verder, zie ik een bordje Beach. Rechtsaf en we komen op een prachtig strand, waar het nu eb wordt, met duizenden krabbetjes die voor je voeten in hun holletje wegschieten. Mooie boomstronken en een heel groot droog gevallen schorren gebied. Ik waag me er een klein stukje in, het zuigt meteen vast, dus wegwezen! Ik ben echt geen held!
Het is hier zó stil, geen lawaai alleen vogels en de zee.

We hebben nog één missie: er moet hier een mooi resort zijn op de punt, we volgen de weg en we komen er vanzelf. Een prachtige locatie, ver weg van alles. Net op tijd, zo'n dorst! Ik neem cola, elke dag een flesje, zonder ijs, maar met limoen. Ze zeggen tegen diarree.

Ik vraag aan de barman, mogen we hier zwemmen en hij zegt ja. Dus in badpak gesprongen en heerlijk het water in. Dat was echter van korte duur, want na 5 minuten stond er daar zo'n kort dik irritant  menneke, machtswellusteling, met een badge met manager erop. 
Of we gasten zijn, neen dus. Nou dan uit het water, zwembad is alleen voor gasten. Ik zeg nog, van de barman mag het wel.Sir, zeikerd, zeg ik. Moeten we wat betalen? 
Nee, niet te vermurwen, we moeten eruit. O.K. Dus nog lekker lang gedoucht en weer aangekleed, en opgefrist. Jammer maar hier wíllen we niet eens zijn!
Gepeperde rekening voor de 2 cola doet de deur dicht. Niet naar toe gaan voor 125 € per nacht, dictatorregime en daar houden we niet van, dus wegwezen!
Poepoe, nog een eind te gaan, vals plat én de wind tegen, en fietsen met versnelling, waarvan de versnelling het niet meer doet.Wat heb ik toch een zwaar leven! Brigitte Kaandorp zingt erover, zie mijn facebook!
Paar keer afgestapt, stukje gelopen en uiteindelijk bij de pier belandt. Fietsen ingeleverd en op het bootje, heen en weer.
Aan de overkant een cappuccino met pancake op het terras aan de rivier. Wat een supergeweldige dag!
Gewandeld naar het hotel, Sjef drinkt bij de buren nog een wijntje en ik ga alvast naar boven om te douchen. Op de tweede etage zit het Canadees echtpaar, die willen weten hoe het aan de Overkant (!) was. Dus alles verteld en over ditjes en datjes gesproken. Sjef kwam er al aan en ik ben gaan douchen, de was gedaan, kapsel geföhnt en koffer hergeschikt van 17 naar 15 kilo, want dat mag maar mee zonder extra kosten. Afscheid genomen van ballast, ook goed.

Sjef komt ook, omkleden en naar de markt restaurants. We nemen een vis! Gestoomd en nog helemaal intact met citroengras in de buik, heerlijk! Sjef eet gegrilde kippenpoten, ook niet verkeerd. En hoe ziet de tafel eruit: plastic tafelkleedje 2 plastic bekers, met rietje. 2 plastic schalen met vis en rijst, klein plastic bordje met kip, een rol closetpapier en dat was het. Simpel maar doeltreffend.

Daarna nog een rondje stad gedaan, om de nare ervaring van vorige week af te schudden, maar dat is niet gelukt. Als je ooit naar Crabi town gaat, bel me op, leg ik je uit waar je moet zijn. Uit de drukte van de stad, prachtig langs de rivier.
We waren in de stad, maar ik voel me daar niet veilig en dat ligt niet aan de Thai maar aan al dat andere volk, rasta en tatoos, ongure types, niet te vertrouwen. Vaak geen geld, dus je weet maar nooit.
Langs het water teruggelopen en nu nog even op het dakterras uitwaaien en de dag opschrijven.
Morgen vertrekken we om 9.45 uur met de taxi naar de airport. We vliegen om 13.00 uur met Lion air naar Bangkok, Don Mueng airport for Domestic flights. 
Morgenavond eten we met Charuda. Zij werkt voor 333 travel, en heeft ons hotel geregeld.
Woensdagavond eten we met Remy, dus we hebben morgen zeker wat te vertellen!...