19. Sjef en Janny in Thailand. Ban Laem

19.

Laatste dag in Ban Laem.
Vroeg wakker,wat een rotbed! De veren verspringen onder mijn rug! Ontbijtje en op de fietskes. Het is warm vandaag en het waait nauwelijks.
Vandaag zouden we over de brug fietsen/ lopen, en dan het binnenland een beetje in. Dus zo gezegd, zo gedaan. De weg maar gevolgd, veel bekijks en hello geroep, zaten we tussen de zoutvelden. Mooi om te bekijken, grote oppervlaktes, die volgepompt worden met zeewater, en dan verdampen en het zout wordt opgeslagen. Zeezout dus.

Ander straatje zagen we een koelkast met Pepsi, dus even afstappen. Bleek een heel gedoe te zijn in verband met handel in ijsblokken, blokjes en gruis. Bovendien handeltje in butagasflessen. Een drukte van belang. Want voor ijs moet je ook betalen.

Met een cirkelzaag worden grote blokken ijs geliefd. Met een brommer met zijspan komen ze en zetten die onder de machine. Plastic  zak eronder en 1-2-3 het zijn klontjes. Nu maar weer eens gezien, wat er allemaal mee gedaan wordt, voordat het in je glas zit. Je weet natuurlijk ook niet, wat dat ventje er nog mee doet.
Over het algemeen gooien ze ze in hele grote bakken met deksel, en iedereen graait daar een bekertje uit, en doet de klep weer dicht. Maar hoe lang het ijs daarin zit?
In mijn glas hoeft het in elk geval niet!

Ook weer gezien, we zitten midden in het dorp, vlakbij een tempelcomplex. Het staat vol met allerlei beelden van de dierentuin, kudde olifanten, giraffen koeien enz.enz. Maar ook leuke beelden, en die hebben allemaal een bril op.
De monnik komt tevoorschijn en we krijgen een rondleiding. Eerst een ruimte ter nagedachtenis aan de koning. My King has died. Dan een ruimte met heel veel verschillende Boeddha’s.
Heel verhaal, alleen ik snap er niks van. Nou dan moet je wel een bijdrage geven, en Sjef moet mee naar een Boeddha beeldje, een soort ja-knik engeltje, die begint te zingen als je er geld in doet. Die tempels, Wat, heet dat in het Thai, hebben allemaal een bonte verzameling van allerlei beeldjes. Soms zie je ze met beelden van 100 hanen.
Leuk hoor zo maar ergens te fietsen, niet wetende waar je uitkomt. En .. unicum, Sjef nog geen lekke band gehad!
Uiteindelijk kwamen we weer uit bij het weggetje van de 7/11. Daarnaast is de ☕️☕️tent, en dus neergestreken. Heerlijk! Nog wat gepraat met een Hollands koppel, wonen hier 3,5 maand per jaar, komen uit Cha Am en zullen we nog wel tegenkomen. We zagen we ook nog een mooi schoon restaurantje, dus na de koffie, lunchtime!

Ik had 2 mootjes catfish en Sjef kip met bambooscheuten, not too spicy, nou hij stond in de fik!
Banaantjes gekocht, kwark voor morgen en huphup, langs de bekende weg Naar huis, too hot!

Heerlijk! Die airco! Op ons resort is de rust weergekeerd. Alles is weer leeg en schoon. Lekker rustig! We worden getrakteerd op een kokosnoot, rietje erin, en stukje kokos ernaast.

Even boekje lezen, en we hebben zin om te zwemmen, dus badpak aan en “zoute schoentjes” aan. (Surfschoentjes voor onze poezelige voetjes) en die stinken, een uur in de wind! Zit de zeelucht van Antalya nog aan. Maar ze zijn superhandig.
De baai hier is net lauwe soep, warm en schoon, en de vissen springen er gewoon boven de waterspiegel uit. Hier en daar een aalscholver die zo’n visje verschalkt.
Het is ondiep en weinig golven. Maar superlekker.

Na een lekkere douche nog wat gelezen, wat is zo’n ereader toch een uitkomst. Het boek over Zionsburg is nog lang niet uit, maar ik ben maar aan iets anders begonnen.
En zo gaat de zon weer onder en breekt onze laatste avond hier in het Cholalay resort aan. We wonen hier met de portier en nog 1 gezinnetje, dus stil. 

We pakken de fietskes maar weer voor een maaltijd ergens op het strand. You speak Thai? Vraagt een jong meisjes? No? No problem. Ze pakt haar Iphone en laat me de menukaart met foto’s zien. Kunnen we zo aanwijzen wat we willen. Fried rice met prawns, zeevruchten met groenten en een grote fles Heineken. Voor ons samen, wel te verstaan!
Ik vond het verrukkelijk, Sjef ook, maar heeft nu rommels in de buik,😳
Inmiddels hebben we de koffers even herpakt, handig hoor, alles blijft er gewoon in. 16 kilo en een rugzakje, geen winkels dus ook niks gekocht.
We zijn klaar voor een nieuw hoofdstuk : Cha Am, half uur verderop, meer reuring en een groot hotel. Om 10 uur komt de taxi morgenvroeg.