21. Sjef en Janny in Thailand.

27 februari 2018 - Amphoe Cha-am, Thailand

Mies Bouwman overleden.....

21. Cha Am

Mooie dag vandaag, niet zo warm en lekker zeebriesje. Na een heerlijk ontbijt van het buffet, meteen vertrokken voor een verkenningstochtje. Want tussen het strand en de hotels en restaurants ligt de weg. Daarachter eigenlijk niets. Dit is het toeristische gebied en daar zijn wij niet zo van gecharmeerd.
Dus we zijn op onze fietskes gestapt en maar eerst eens richting stad gefietst. Links fietsen, en dan rechtsaf slaan is nog steeds een happening!
We zijn eerst maar eens naar het stationnetje gegaan. Als we naar Hua Hin zouden willen, met de trein zou dat kunnen. Dus, gevonden, 20 minuten fietsen, op gewone fiets, zónder versnelling.

Toen door naar de markt, zo gevonden en een lekker portie vers schoongemaakte mango gescoord. Prachtig oud (tja hoe oud, jonger dan ik?)
vrouwtje, met achter haar schort een prachtige kanten short.

We slenteren verder, en we kijken elkaar aan, want het stínkt er enorm naar vis. Zoiets als vissaus.
Snel verder, pff wat een lucht!
Zoals elke dag rond die tijd, even ☕️☕️, steeds weer een avontuur. Vandaag cappuccino besteld, espresso gekregen, weliswaar  mét een kopje warme thee. Niet zo geweldig.

We slenteren verder langs de achterkant…de visafdeling. Sjef vloekend en kokhalzend naast me.
Die kan echt niet tegen die luchtjes. Ik wil altijd vissen bekijken, maar hij rent verder.

Terug naar de fietsen en we sturen richting wat onbekende straatjes. Leuk om al die huizen te zien, overal een groot hek voor, blijkbaar nodig hier in de omgeving.
We komen in een straat met allerlei prachtige kleuren bougainville en ik mag op de foto🤓.
Het is een soort resort hier, helemaal netjes geen onkruidje te zien. We rijden 100 meter verder en als je dan ziet wat een troep er ligt, oude wc-pot, puin plastik, niet normaal. Wij vinden dat dit de laatste jaren veel erger is geworden. Jammer hoor.

Dan draaien we linksaf en zitten opeens tussen rijstvelden met kanaaltjes. Hier vliegen ooievaars en witte reigers, zo heel lazy op de termiek, een genot om te bekijken.
Hier en daar unne joekel, maar ze zijn bang van blanke mensen en fietsbellen, ben ik achter gekomen en dat is mooi!
We komen uit op de weg langs de zee, maar hier nog ongerept, prachtig!
Eens even op een bankje uitgerust, hier word ik helemaal Zen.

Het is lunchtime en ik heb al twee dagen zo’n zin in pancake met banaan.Gister, toen we terugkwamen van avondeten, zijn we er wel vier tegen gekomen, maar geen trek.

Dus nu spotten we overal. En dan roept Sjef ineens. Ik ben hem zomaar voorbij gereden. Ik keek net de andere kant op. Dus, hup omdraaien en ja het water loopt me in de mond.
Ze hebben een klein bolletje deeg. Dit maken ze beetje warm op een bakplaat en kneden het tot een heel dun laagje, zo groot als een pannenkoek. Ff bakken. Dan in een bekertje 1 banaan in plakjes en 1 ei. Goed klutsen, en op het deeg. Even bakken en dan dichtvouwen en paar keer omdraaien. Klaar, op een velletje papier, natuurlijk in een plastik bakje, en dan nog gecondenseerde zoete melk erover. Ah wat lèkker! Dus lunch ook weer klaar, en het gelukshormoon stroomt over.

We parkeren in de catacomben van het hotel en besluiten naar het strand te gaan.
Badlakens halen bij het zwembad en naar de overkant. We nemen een ligbed en ik ga op mijn gemak eens al die mensen bekijken. 
Het is een eye opener, want om ons heen zie ik alleen maar grijze haren, vetschorten over bikinibroekjes, borsten, als gerimpeld laag hangend fruit, en mannen in veel te grote zwemshorts. Ze komen kreunend overeind, en kijken geen van allen blij. Hier en daar een kruk en wandelstok.

Het lijkt hier wel Benidorm, en we komen tot de conclusie, dat ze allemaal zo’n beetje onze leeftijd hebben. Dat komt hard aan, want ik ben natuurlijk nog kei- jong!
Wij zijn niet gewend om in zo’n soort van semi Antoniegaarde te vertoeven.

Ik ga met mijn boek op een ligbed liggen en ..als ik wakker word, zijn ze de parasols al aan het opruimen. Dus, hoezo, ouden van dagen…

Maar we besluiten nog even een duik in het zwembad te nemen, kwiek zwem ik zonder moeite naar de overkant en dat was heerlijk.

We hebben bijgeboekt, tot vrijdag. Hebben we nog even om na te denken wat we nog willen, want buiten de grijze golf is het hier wel heerlijk.
Het hotel vraagt 1900 bath, en Agoda 1100, dus boek ik in de lobby via internet dezelfde kamer. Bizar, het hotel moet ook nog fee betalen. Ze zien maar. Wij zitten hier dus in 4 sterren luxe met ontbijt in een supermooie kamer, mét ontbijt voor 36€ per nacht, voor ons samen.

Na de douche gaan we weer eten bij Aroy en ook deze keer is het verrukkelijk. Sjef gevulde ananas, met zeevruchten en ik groene curry van zeevruchten in een kokosnoot, ook zalig.

Nog een cappuccinootje bij het hotel, en nu ff. Niks geen herrie, volk om ons heen, zijn we in onze kamer. Na drie weken ben ik daar wel aan toe.

Spullen bij elkaar, morgen is het vroeg dag, want we gaan een trip maken met Paul Christiaans en zijn Thaise vrouw. Reuze benieuwd waar we terecht komen. Dat .. hoor je morgen weer van me.

Foto’s

4 Reacties

  1. Ria:
    27 februari 2018
    Mooie dag weer. En morgen hopelijk ook een bijzondere dag, in elk geval veel plezier. O, ja voor frisse lucht moet je hier in Nederland zijn, het vriest behoorlijk, houdoe
  2. Jannie:
    27 februari 2018
    Blijf nog maar even daar in de korte broeken genieten, wij mogen morgen de Siberische beer te lijf! Brrrrrr
  3. Heidy:
    27 februari 2018
    De oudjes van dagen( Benidorm bastaards ) haha, jullie vermaken je wel daar zo te horen, veel plezier morgen, benieuwd/ houdoe war
  4. Anja:
    28 februari 2018
    Geniet er nog maar lekker van daar, groetjes