7. Sjef en Janny in Thailand, Loei

We zijn weer thuis in ons appartement. Laatste avond hier, morgenvroeg gaan we naar Chiang Khan. We hebben een kamertje in het With a view hotel geboekt, alleen de kamers with a view (! Ja echt ) waren volgeboekt. Chiang Khan ligt iets noordelijker, aan de Mehkong rivier.hier hebben we 1 nacht geboekt. Het is hier druk, vanwege Valentines dag én Chinees nieuwjaar de komende dagen.
Hier in Loei is het flowerfestival morgen open. We zijn nog even wezen kijken, alles is prachtig verlicht, maar we mochten het terrein niet op. De fontein doet het geweldig, hele act op muziek en met gekleurde lampen, het is een succes geworden, al konden ze niet zwemmem.
Vanmiddag hebben we met de eigenaresse gekletst, zij is onderwijzeres. Moet ze als maar lachen, tis net Ushi.

Ik had zin in bananen. Die hebben ze hier, van die mooie kleintjes, ze heten in t Thai zoiets als Goish. Aan de overkant bij de kapsalon lagen ze, maar nog heel groen. Ik vroeg naar gele. Oh no problem! Papa op de brommer en 10 minuten later stond ze voor de deur met een tros van een stuk of 16. 30 bath maar liefst, dus we eten de komende dagen banaan! 

Wat een schatjes toch, doen hier alles voor je. In de boeken staat Loei als saai stadje maar wij hebben het hier prima. Lieve mensen, vriendelijk en goedlachs.
Vanavond liepen we langs een kraampje met bloemenkransjes voor de tempels, wordt Sjef opeens aangesproken door een verkoopster. Prima Engels, ze was tourguide. Nou, daar hebben we steeds naar gezocht! Nu gaan we weg. Ze doet ook homestay, dus logeren thuis, mm daar ben ik niet zo’n fan van. Vast geen heet water, over bedden praat ik maar niet. Doe mij het Hilton maar. Maar goed, morgen zijn we weg en we zien wel.

Vanochtend liepen we een eindje in de omgeving, neen niet langs het moeras waar die groene slang overstak! Maar bij de tempel. We wandelden over het terrein en werden aangesproken door Thaise mensen in het zwart. Of we kwamen eten. Er was begrafenisritueel en dan eten ze van alles. We kwamen er niet onderuit, dus we zijn maar gaan zitten. Allerlei bakjes met onbestemd eten erin, met de handen wat kleefrijst en dan hup naar binnen. Ik had het na 2 kippenkluifjes wel gezien.🤓
Ook nog toetjes en cola met heel veel ijs. Maar nieuwsgierig als ik ben moest ik toch weten wie en waar het lijk was, dus maar gevraagd. Met handen en voeten werd duidelijk dat het hier ging om een meisje van 23. Hele schok dus, die had ik niet aan zien komen. Ze was 1 maand ziek geweest en gisteren overleden. Erg hoor. Maar niemand die een traan laat. Hoort denk ik bij het Boedhisme.
En de kist, die stond een eindje verderop, mooie kanten kleedjes erover heen, die verder aangevuld waren met kerstverlichting. Vanmiddag om 3 uur werd de kist verbrand.
Ze stoken dat vuur met hout maar ook met scooterbanden, dat heb ik al eens eerder gezien.

Wel onze fijne fietsen hebben we weer weggezet, benieuwd naar hoe de volgende zullen zijn.De koffers zijn weer netjes, we hebben schone was, dus morgen om 10 uur in de auto, op naar het volgende avontuur.
Loei was leuk!